Sypialnia #3

Gość

- A nie rzucisz we mnie wazonem? - zapytał wchodząc do środka. - Bo jak rzucisz to pasuję - uśmiechnął się.

Blair

- Nie mam chyba nic pod ręką. - udała, że się rozgląda. - Mogę jedynie rzucić butem, jeśli masz ochotę. - pokiwała głową. - Albo ubraniami. - wyszczerzyła zęby.

Gość

- Ubraniami? - uniósł brwi. - Kusząca propozycja - uśmiechnął się. - Jak się czujesz aniołku? - zapytał.

Blair

- Moje propozycje zawsze są kuszące. - uśmiechnęła się pod nosem. - Zależy o co pytasz... - zasępiła się. - Noga mnie boli, ciężko mi chodzić. - skrzywiła się. - Zawsze muszę sobie coś zrobić. - pokręciła głową. - A jeśli pytasz jak się czuję po opętaniu ? - uśmiechnęła się blado. - To na szczęście nic nie pamiętam. Przyjechałeś ze względu na mnie ? - spytała cicho.

Gość

- Przyjechałem, bo stęskniłem się za Vinem. - odpowiedział ze złośliwym uśmiechem. - Oczywiście, że ze względu na Ciebie. Jaki niby miałbym mieć inny powód.

Blair

- Tak właśnie myślałam, że to o Vina chodzi. - pokiwała głową. - Pojawił się tutaj nagle i wszystkich wystraszył. - wzdrygnęła się i zamilkła na chwilę. - Jaki powód ? Powodów może by znaleźć kilkanaście. - zamyśliła się. - Ale ja nie umiem przytoczyć na razie żadnego.

Gość

- Vin to taka moja przytulanka, bez której nie mogę spać - pokiwał głową. - Ja widzę tylko jeden powód, nie wiem dlaczego Ty widzisz kilkanaście. - uśmiechnął się.

Blair

- Ale z tego co pamiętam, to Vin chyba nie przepadał za Tobą ostatnimi czasy ? - uśmiechnęła się złośliwie. - Teraz za to za mną Czak nie przepada. - skuliła nogi i objęła je rękoma. - Ja zawsze widzę więcej, niż powinnam. Często mnie wyobraźnia ponosi.

Gość

- Czemu mój bratanek za Tobą nie przepada? - zapytał zaskoczony. - Jest jeden powód. - powiedział. - Musisz mi uwierzyć na słowo. - uśmiechnął się.

Blair

- Ma mi za złe wydarzenia ostatniego tygodnia. - wydukała i podeszła do okna. - W sumie, sama mam to sobie za złe. - rysowała palcem po szybie. - Ale taka już jestem, przecież wiesz, zawsze coś muszę spieprzyć.

Gość

- Taki już nasz urok - rozłożył ręce - Zawsze pieprzymy wszystko na czym nam zależy. - uśmiechnął się. - A potem nie wiadomo co z tym zrobić.

Blair

- Miałeś pokrzyczeć na mnie. - uśmiechnęła się blado. - Może to mnie do pionu ustawi ? - spojrzała na niego.

Gość

- A chcesz, żebym na Ciebie krzyczał? - zapytał uśmiechając się lekko.

Blair

- Jeśli to pomoże to tak. - pokiwała głową przełykając ślinę. - Przecież nie da się udawać, że nic się nie stało.

Gość

- Ale to w niczym nie pomoże - odpowiedział - Ty się poczujesz źle, że na Ciebie krzyczę, ja się poczuję źle bo będę na Ciebie krzyczał - rozłożył ręce. - Musimy znaleźć inne rozwiązanie.