Biuro Dul

Gość

-Hahaha, ale masz minę. -mówiła rozbawiona.
-Chcesz mojej opinii ? -spytała ze śmiechem.

Gość

-Po co mi opinia jakiejś suki bez serca. -powiedziała złośliwie.
-Nie no żartuję sobie, no słucham. -rozłożyła się wygodnie na fotelu.

Gość

-Bardzo śmieszne. -spojrzała na nia spod byka.
-Więc dlatego Ci nie powiem, ale zrobię Ci niespodziankę jak już ją wydasz. -zatarła dłonie.
-Będziesz zachwycona. -wyszczerzyła ząbki.
-Dobra, ja się już zbieram. -wstała z fotela. -Trzymaj się kochanie. -cmoknęła ją w policzek i wyszła z biura.

Gość

Rejczel weszła do wytwórni i wjechała windą pod gabinet Dul. Otworzyła drzwi i weszła do środka.
-Cześć zapracowana ździrko. -zaśmiała się i usiadła na fotelu.
-Co tam ? Mam Ci coś do zaproponowania. -uśmiechnęła się łobuzersko.

Gość

-No witam niezapracowaną sukę. -zaśmiała się złośliwie.
-Słucham, co znowu Ci łazi po głowie. -oparła dłonie na twarzy.

Gość

-No wiesz, masz taką zajebistą przyjaciółkę, która jest w stanie Ci odstąpić fajną sesję u nas w agencji. -spojrzała na nią spod byka.
-Ja i tak jestem najlepsza, ale wiesz, mam inne rzeczy na głowie, a Adaś chce jakąś fajną dupę, więc tylko Ty możesz wskoczyć na moje miejsce. -wyszczerzyła ząbki poprawiając sobie włosy.
-Co myślisz ?

Gość

-Myślę, że to zły pomysł, no chyba, że tak bardzo chcesz żebym zajęła Twoje miejsce i żeby słuch o Tobie zaginął. -zaśmiała się złośliwie.
-A tak na serio, to mnie to nie kręci, więc poszukaj sobie kogoś innego. -kiwnęła głową.

Gość

-Dul, nie pieprz, siedzisz w tych papierkach i nudzisz, pomyśl w końcu o sobie. -wzięła dokumenty leżące na biurku do rąk i zaczęła je rozrzucać.
-Nuda, pf. -parsknęła.
-Nie będę szukać nikogo innego, Ty będziesz najlepsza i nie slyszę odmowy, a mojego miejsca nikt nie zajmie, w końcu Rejczel Gatina jest tylko jedna. -zaśmiała się łobuzersko.

Gość

-Tak, Dul Pardo też jest tylko jedna. -westchnęła teatralnie.
-Zastanowię się. -powiedziała. -A teraz mykaj, mam dużo pracy, zobaczymy się później jak coś. -pomachała jej na do widzenia.

Gość

Dul siedziała wygodnie w fotelu kiedy wpadła do niej sekretarka.
-Dul, wiem, że nie byłaś z nikim umówiona, ale jakaś pani do Ciebie, mówi, że to pilne. -powiedziała Lucy stojąc w drzwiach. -Może wejść?
-Kurde. -wywróciła oczami. -A miałam się już zbierać. No ale jak musi to niech wejdzie. -przytaknęła. Lucy kiwnęła głową i poszła poprosić Almę do biura Dul.

Alma · Gość

Alma niepewnym krokiem zmierzyła w stronę biura. Nacisnęła na klamkę i otworzyła drzwi.
-Cześć córeczko. -wydukała wchodząc do pomieszczenia. Zaszkliły jej się oczy i szybko podbiegła do Dul i ją przytuliła.

Gość

Dul upuściła wszystkie papiery, które trzymała w ręce i objęła mocno matkę.
-Boże, Co Ty tutaj robisz? -powiedziała patrząc na jej lichą twarz, którą delikatnie dotknęła dłoniami.

Alma · Gość

-Przyjechałam Cię odwiedzić. -powiedziała przez łzy i pocałowała Dul w czoło.
-Właściwie to miałam przylecieć dopiero na premierę Twojej książki, ale.. -przerwała na moment. -Ale mogłabym nie zdążyć, więc musiałam to przyspieszyć.

Gość

Dul poczuła jak mimowolnie spływają jej łzy po policzkach.
-Czyli to Ty jesteś tym prezentem, tak ? -spojrzała na nią ze skruchą.
-A ja byłam taka zła na Ciebie, nie odbierałaś telefonów, myślałam, że masz mnie gdzieś, czułam się beznadziejnie. -spuściła wzrok w dół.
-Powiedz mi jak się czujesz. -spytała ciepło i usiadły na sofie z boku.

Alma · Gość

-Tak, to ja miałam nim być, wybacz że się nie udało. -pogładziła Dul po głowie i wtuliła ją w siebie.
-Przepraszam, że się nie odzywałam, nie potrafiłam po prostu odebrać i z Tobą normalnie porozmawiać. Zostawiłam Cię i odsunęłam od siebie, nawet nie wiesz jak tego żałuję i chciałabym cofnąć czas. -mówiła szlochając. -Co ze mnie za matka. -westchnęła do siebie. -Nie mówmy o mnie, lepiej Ty mi opowiedz jak sobie radzisz. -uśmiechnęła się.