Łódki

Blair

- Mam je. - zaśmiała się triumfalnie. - Płyniemy. - powiedziała poważnym tonem. - Jeszcze raz, skup się. - pokiwała głową. - Raz, dwa, trzy. Raz, dwa, trzy.

Melinda

- skupiam się. Mruknęła posępnie.
- widzę brzeg, widzę brzeg! Ucieszyła się i zwiększyła tempo.
- nie zgub tylko wiosła.. jesteśmy blisko. Uśmiechnęła się szeroko.

Blair

- Blisko, blisko. - zachichotała a łódka uderzyła o brzeg. - Jesteśmy ! - wyskoczyła z łódki na piasek. - Jestem chyba trochę mokra. - spojrzała na swoje ubrania.

Melinda

Mel westchnęła z ulgą kiedy stała już na piasku.
Spojrzała na Bi. - woda z ciebie jakby kapie. Mruknęła.
- chodź idziemy do hotelu.. bo się przeziębisz.

Blair

- Kap, kap, kap. - podśpiewywała sobie pod nosem. - Z deszczu pod rynnę. - nuciła. - Idziemy, tylko proszę nie idźmy przez bar. - spojrzała na nią błagalnym wzrokiem ze łzami w oczkach.

Melinda

- nie pójdziemy. Powiedziała Mel i przytuliła Bi.
- syrenko znalazłaś miłość, i przestań dramatyzować. Mruknęła, po czym się roześmiała.
- teraz to i ja jestem mokra.. no już idziemy. Dziewczyna wzięła przyjaciółkę pod rękę i ruszyła w stronę hotelu.

Gość

- Ja sobie wejdę do łódki i odpłynę. - zaśmiała się. - Ale Ty to trochę za duży jesteś.