Dzika plaża

Blair

- W porównaniu ze mną to on jest diabłem. - wzruszyła ramionami. - Ciężko się przyznać, ale niestety przegrałam, ale nie ma co wspominać. Ajj nie ładnie ignorować moje pytania. - zaśmiała się.

Gość

- A o jakim pytaniu mówisz? - udał, że się zastanawia. - Nie wiem o czym mówisz.

Blair

- Dobra, dobra, udawaj. - zaśmiała się stąpając z nogi na nogę. - A ładnie rano wychodzić tak bez pożegnania ? - udała smutną.

Gość

- Nie chciałem Cię budzić, a musiałem iść. - powiedział przepraszającym tonem. - Przepraszam. Wybaczysz mi? - zapytał.

Blair

Blair udała, że się zastanawia. - Teraz musisz nadrobić dwa pożegnania. - powiedziała z łobuzerskim uśmiechem. - Dzisiejsze i kiedyś z plaży.

Gość

- Aż dwa? - pokręcił głową. - Jaka będzie kara za to? - zapytał unosząc brwi.

Blair

- Kary nie będzie żadnej, ale musisz to nadrobić, bo inaczej pomyślę, że mnie nie lubisz. - zrobiła smutną minkę.

Gość

- Zrobię wszystko, żeby to nadrobić. - powiedział i złapał się za serce. - Co tylko będziesz chciała.

Blair

- Liczę na Twoją inwencję, lubię być zaskakiwana, oby miło. - uniosła brwi do góry z uśmiechem.

Gość

- Hmmm... - zamyślił się. - Postaram się wymyśleć coś twórczego. - powiedział. - A jak się dzisiaj czujesz? - zapytał.

Blair

- Do bani. - uśmiechnęła się smutno. - Jak się wali to na całej linii. - odwróciła głowę w drugą stronę zaciskając zęby.

Gość

- Rozmawiałaś już o tym z Nejtem? - zapytał - Może jest na to jakieś wytłumaczenie. - powiedział. - Nie powinnaś martwić się na zapas. - powiedział ciepło spoglądając na nią.

Blair

- Nie chcę go widzieć. - pokręciła głową przecząco. - Dla mnie nie ma żadnego logicznego wytłumaczenia. Ja jak jakaś głupia siedziałam sama i płakałam, bo możliwe, że jestem na celu tego psychola, a on Co ? Oz nie... - pokręciła znowu głową.

Gość

- W takim razie nie zasługuje na Twoje uczucie. - wzruszył ramionami. - Nie powinnaś się tym przejmować. To on się bawił, kiedy Ty go potrzebowałaś. - powiedział poważnie. - Nie ma co się przejmować, życie jest zbyt krótkie.

Blair

- Zwłaszcza teraz w obliczu tego psychola życie może być dosłownie zbyt krótkie. - powiedziała dość poważnym tonem. - I staram się nie przejmować, bo jak zacznę to będziesz mnie odwiedzał u czubków. - zaśmiała się.