Diabelski młyn

Gość

Damon poprowadził El pod diabelski młyn.
- Lęk wysokości ? - prychnął. - Lęki nie są dla takich ludzi jak ja. - zażartował i pomógł jej usiąść.

Gość

- Dla takich ludzi jak Ty? - uniosła brwi. - Czyli dla takich, którzy się boją w zamku strachów? - zaśmiała się.

Gość

Damon pokręcił głową z niedowierzaniem. - Doigrasz się, doigrasz. - usiadł obok El, a za chwilę karuzela szybowała do góry. - I jak boisz się ?

Gość

Dziewczyna zaśmiała się.
- Nie, nie boję się. - odpowiedziała. - A czego niby się doigram? - zapytała ciekawie.

Gość

- W końcu stracę cierpiliwość. - pogroził jej dla żartów placem i spojrzał w dół. - Patrz, dzisiaj znowu cały dzień siedzisz ze mną. - zaśmiał się.

Gość

- Bo mnie tak porywasz na całe dnie. - uśmiechnęła się. - Stracisz kiedyś cierpliwość?

Gość

- Wiesz, mogę Cię nie porywać, jeśli nie chcesz. - udał obrażonego i skrzyżował ręce na piersi. - Stracę, myślisz, że mam anielską cierpliwość ? - spojrzał na nią zdziwiony.

Gość

- Nie sądziłam, że aż tak Cię denerwuję. - powiedziała z miną niewiniątka.

Gość

- Potrafisz być czasem irytująca. - zasmiał się machając nogami jak małe dziecko. - Następnym razem ty mnie gdzieś porywasz. - spojrzał na nią z wyrzutem. - Czuję się niedoceniany.

Gość

- Nie jestem irytująca, jestem słodka. - pokazała mu język. - Czujesz się niedoceniony? W takim razie, ja Cię następnym razem porwę.

Gość

- Jesteś tak słodka, że przez to czasami irytująca, pasuje ? - zaśmiał się. - A gdzie mnie porwiesz ? - spojrzał na nią z zaciekawieniem.

Gość

- To będzie niespodzianka. - odpowiedziała. - A pamiętasz, że masz mnie dzisiaj jeszcze gdzieś zabrać? - spytała.

Gość

- Jakże mógłbym zapomnieć. - powiedział dumnie, a karuzela się zatrzymała. Podał jej rękę i poprowadził do wyjścia. - Chodź, chyba, że się boisz być ze mną sam na sam w takim miejscu ? - spojrzał na nią spod ukosa.

Gość

- Nie boję się Ciebie. - odpowiedziała pewnie i poszła za nim.