Biblioteka.

Emily · Gość

Em nie mogła powiedzieć, że cały weekend imprezowała i nie chciało jej się siadać do książek. Wiedziała, że jeśli obleje, ojciec ją zabije i nici z tras koncertowych i platynowych kart kredytowych.
- Nie miałam jakoś weny. - powiedziała smutnym tonem. - Nie chce napisać jakiejś sztucznej pracy, chcę żeby to było szczere i płynęło z głębi mnie. - spojrzała na pustą kartkę. - Jak widać moja wena nie chce nadejść, siedzę i czekam na oświecenie.

Alaric · Gość

Alaric uśmiechnął się.
- Czekasz na wenę? - zaśmiał się. - To miłe, że chcesz żeby to było szczere, ale opisanie wybuchu powstania wojny secesyjnej nie musi być z głębi serca. Wystarczy, że opiszesz fakty. - powiedział rozbawiony.

Emily · Gość

- Musi być z głębi serca, bo kocham historię. - powiedziała ze słodkim uśmiechem, tak naprawdę nie nawidziła tego przedmiotu, a ten kierunek wybrał jej ojciec. - Fakty, muszę poprzeć racjonalnymi myślami, a jakoś swoich myśli nie mogę zebrać w jedno.

Alaric · Gość

- To bardzo głębokie przemyślenia. - odpowiedział próbując opanować śmiech. - Nigdy nie zauważyłem, żebyś lubiła ten przedmiot. Zawsze na wykładach byłaś znudzona.

Emily · Gość

- Wydawało się Panu. - zatrzepotała rzęsami. - Po prostu każdą opowieść starałam sobie otworzyć w wyobraźni. - powiedziała dumnie. - A Pan co tak robi o tej późnej porze w pracy ?

Alaric · Gość

- Jak już sama powiedziałaś pracuję. - odpowiedział. - Czasem trzeba zostać po godzinach i coś dokończyć.

Emily · Gość

- A może mogłabym w czymś pomóc ? - spytała ze słodkim uśmiechem. - Może jakbym się na trochę od tego oderwała, to by mi się udało coś sensownego wymyślić.

Alaric · Gość

- Pomóc? - zapytał. - Niby jak chciałabyś pomóc? Jeśli nudzi Cię wykład, to co dopiero moja praca. - uśmiechnął się.

Emily · Gość

- Może do czegoś bym się jednak przydała ? - spytała zakładając nogę na nogę. Udała, że się zamyśla i wstała nagle do biblioteczki. Wspięła się na palach by dosięgnąć książkę, lecz ta była za wysoko. - Pomoże mi Pan ? - spytała z niewinnym uśmieszkiem.

Alaric · Gość

Alaric podszedł do dziewczyny i ściągnął dla niej książkę.
- Nadeszła Twoja wena? - zapytał podając jej.

Emily · Gość

- Chyba tak. - wzięła książkę i wracając na swoje miejsce delikatnie się o niego otarła. - W końcu nie mogę u Pana oblać, prawda ?

Alaric · Gość

- Oblanie jednej pracy nie oznacza oblania całego roku. - odpowiedział. - Nie powinnaś siedzieć tutaj o tej porze. Nie słyszałaś o tym mordercy, który uciekł?

Emily · Gość

- Nie słyszałam. - udała przerażoną, czytała o tym w internecie, ale postanowiła pominąć ten fakt. - Matko, jak ja wrócę do domu. - przeraziła się.

Alaric · Gość

- Nie powinnaś wracać sama, jak chcesz to mogę Cię odwieść. - powiedział uśmiechając się do niej.

Emily · Gość

- Naprawdę ? Ale nie chciałabym sprawiać kłopotu, zwłaszcza, że pewnie zabawię tutaj jeszcze trochę. - powiedziała z uśmiechem. - A tak w ogóle, to mam na imię Emily. - wyciągnęła ku niemu dłoń.