Biblioteka.

Gość

- Od dziecka w LA. - uśmiechnęła się. - Chciałam iść na studia do NY, ale znowu tu wróciłam. - powiedziała. - Mam nadzieję, że notatki się przydadzą. - A Ty jesteś stąd? - zapytała.

Melinda

-na pewno.. Spojrzała na nie z zachwytem.
-ja też od dziecka w L.A i nawet mi kiedyś przez myśl.. przeszło by wyjechać do NY na studia, ale nie lubię zmian.Tu mi jest dobrze.
-.. nie znamy się na pewno, ale twoje imię.. obiło mi się o uszy, małe jest prawdopodobieństwo.. że akurat chodziło o ciebie. Zaśmiała się.
-..ale jest taka możliwość.. Zamyśliła się. -może mamy wspólnych znajomych?

Gość

- Bardzo możliwe. - uśmichnęła się. - Niby LA jest takie duże, ale jak przychodzi co do czego to się okazuje, że mnóstwo ludzi ma tych samych znajomych. - powiedziała.

Melinda

-a bywasz w tkk? Spytała.

Gość

Elena pokiwała głową.
- Tak, czasami. - uśmiechnęła się.

Melinda

-to z pewnością kiedyś się tam spotkamy. Uśmiechnęła się i wstała.-..na mnie czas.. do zobaczenia Eleno, miło było cię poznać.

Gość

Elena weszła do biblioteki. Podeszła do regału na którym stały potrzebne jej książki. Wzięła dwie i poszła z nimi do stolika.

Melinda

Mel zauważyła EL, wzięła swoje rzeczy i poszła w kierunku jej stolika.
-hej.. oto twoje notatki. Podała dziewczynie spięte kartki. -dziękuję, bardzo mi pomogły

Gość

Elena podniosła głowę.
- Jasne, nie ma sprawy. - odpowiedziała, uśmiechając się lekko. - Cieszę się, że pomogły. - powiedziała i schowała notatki do torebki.

Melinda

-pomogły bardzo. Uśmiechnęła się.
-jeszcze raz dziękuję..

Gość

- Naprawdę, nie ma sprawy. - odpowiedziała. - A Ty co robisz w sobotę na uczelni? - zapytała.

Melinda

-dodatkowe zajęcia.. i nauka na egzaminy. Skwasiła minę.
- a ty?

Gość

- Wczoraj zapomniałam wziąć jedną książkę. - podniosła do góry książkę. - Zły dzień - rzuciła. - Dzisiaj mi się przypomniało, więc wpadłam.

Melinda

-współczuję.. a co się stało? -..może bd mogła jakoś pomóc?

Gość

- Problemy jeszcze z NY. - uśmiechnęła się gorzko. - Złamane serce, dwóch braci, jedna dziewczyna i masa komplikacji. - westchnęła. - Ale trzeba wyjść jakoś na prostą.