Poczekalnia.

Blair

- Mój przyjaciel. - wydukała.
- Blair Waldorf ? - zapytał lekarz.
- Tak. - Blair podniosła się jak na baczność.
- Christopher Miles zamieszkiwał u Pani ? - zapytał lekarz.
Blair skinęła głową. - Wczoraj przyjechał do BH.
- W nocy doszło do krwotoku w obrębie mózgu. Gdzie Pani wtedy była?
- Poza domem. - spuściła głowę Blair.
- Ta doba będzie decydująca, nie można mu teraz przeszkadzać, najlepiej jak pojedzie pani teraz do domu. Blair siadła bezwładnie na fotel i wystukała smsa.

Maxxie

Maxxie usiadł obok Blair, czujnie się jej przyglądając. Trzymał jej drugą wolną dłoń.
-wszystko będzie okey.. zobaczysz. Pogłaskał jej dłoń.

Maxxie

///małą przerwa muszę zjeść kolację , 15 minut góra ;*///

Blair

Blair jedyne teraz co chciała to zapomnieć, nie czuć nic. Tępy ból przeszywał jej ciało. Zaczęła nienawidzić siebie i swojego życia. :przemiana Bi w szatana:
- Max jedź do domu. - powiedziała chłodno.
- Ja muszę coś załatwić. Odwieźć Cię?

Blair

Blair wybiegła z płaczem ze szpitala i wsiadła do taksówki.

Maxxie

-Blair co się dzieję? Zapytał biegnąc za nią.

Gość

Dul usiadła w poczekalni. Nie było tłumów, więc po chwili została wezwana przez doktora.

Liam

Liam usiadł na krześle w poczekalni. Nie wiedział co robić. Miał tylko nadzieję, że nic jej nie będzie. To była jego wina. Żeby tylko jej nic nie było.

Gość

Lekarz wyszedł do chłopaka na poczekalnię.
- Serena ma wstrząśnienie mózgu, zaburzenie czynności pnia mózgu spowodowane urazem czynności komórek zwojowych mózgu. Na całe szczęście nie ma widocznych większych zmian. Panna Serena leży w sali szpitalnej. - możesz ją zobaczyć. Ma zaburzenia świadomości i może nie pamiętać wydarzeń przed lub po wypadku. Zatrzymamy ja tutaj na kilka dni. W jej organizmie były widoczne ślady alkoholu. - powiedział odchodząc ciągle przeglądając wyniki.

Liam

Liam westchnął.
- Dziękuję. - odpowiedział. - Wszystko z nią będzie dobrze? - zapytał. - Tzn wyjdzie z tego czymkolwiek to jest?

Gość

- Sądzę, że nie powinno być żadnych komplikacji. Ale niczego nie mogę zapewnić na 100 %, za parę dni będzie wiadomo jak organizm radzi sobie z odbudową i regeneracją. - odpowiedział i zamknął drzwi od gabinetu.

Dean

Dean spoglądał jak Mel wychodzi, po czym zwrócił wzrok na Damona.
-irytujesz mnie..

Dean

-nie możesz zwracać mi przy Mel uwagi iż jestem pantoflarzem, bo jeszcze sobie pomyśli iż żałuje że odeszła. Stwierdził jakby to była oczywsita oczywistość.

Gość

- Czym niby ? - spytał zdziwiony i wzruszył ramionami.

Dean

-nie możesz zwracać mi przy Mel uwagi iż jestem pantoflarzem, bo jeszcze sobie pomyśli iż żałuje że odeszła. Stwierdził jakby to była oczywsita oczywistość..