Sala szpitalna.

Dean

Dean spoglądał na Mel, zaś ona ukrywała wzrok.

Blair

- Hej. - rzuciła bez uczucia. - Mam nadzieję, że się nie martwiłaś. - uśmiechnęła się blado, po czym zwróciła się do Deana. - Można powiedzieć, że uratowałam S życie ?

Dean

-można.. ale i tak nie wiem jak to było. On nie chcę zeznawać Blair, dlatego sama będziesz zmuszona nam powiedzieć.. co jak to się stało.

Blair

Bi skrzywiła się na samą myśl. - Ale nie chcę, być ciągana po komisariatach. - wzdrygnęła się. - I nie chcę go widzieć. - do jej oczu napłynęły łzy.

Dean

-nie będziesz musiała! Zaprotestowała Mel widząc łzy przyjaciółki.
-prawda Dean. Naciskała.
-tak.. przesłuchamy cię w szpitalu, a jego nie zobaczysz. Przytaknął z niechęcią.
Na co Mel zrobiła triumfalną minę.

Gość

Damon stał i przyglądał się z rozbawieniem całej sytuacji.
- Mimo, że nie jesteście razem, ona dalej trzyma Cie pod pantoflem. - zaśmiał się.

Dean

-Damon przypadkiem nie zastrzelić cię.. Syknął do niego Dean.
Mel zignorowała to i nadal siedziała obok Blair.

Blair

- Kiedy mnie stąd wypuszczą ? - obejrzała się po zaciemnionej sali. - Strasznie tu jest.

Dean

-masz wstrząśnienie mózgu. Ale najpóźniej pojutrze..musisz tu zostać na obserwacji. Odparł pocieszającym tonem.

Blair

- A co z Sereną ? - spojrzała ze łzami w oczach. - Gdybym się nie domyśliła... - jej głos się załamał.

Dean

-nie wiem czy pamiętasz, ale dal jej do wdychania jakiś chemiczny odór... przez to jest w śpiączce. Spuścił wzrok.

Blair

- Wyjdzie z tego ? - spojrzała na niego z nadzieją, bojąc się odpowiedzi. - Kiedy odzyska przytomność ? - pytała przerażona.

Dean

-wyjdzie na pewno..Odparł bez uczucia. Podniósł wzrok. -..ale nie wiemy kiedy.

Blair

Bi się rozpłakała. - Gdybym wcześniej ją zawiadomiła, to by jej się nic nie stało. - zaczęła panikować.

Gość

- Oj Blair, nie rycz. - westchnął. - I tak uratowałaś jej życie, wszystko skończyło się happy endem. Przynajmniej pod tym względem, bo czytałem, że nie miałaś za fajnie. - zaśmiał się złośliwie mając na myśli Nejta.