Poczekalnia.

Blair

[link widoczny dla zalogowanych]

Dean

Dean ustał przy drzwiach do poczekalni, gdyby nie tłum ludzi, z pewnością złapał by go.
Idąc w stronę sali, rozmyślał, o co w tym wszystkim chodzi.

Blair

Blair usiadła na fotelu i czekała, aż wróci Dean.
Rozmyślała co teraz powinna zrobić.

Dean

Dean podszedł do Blair, i podał jej kartkę.
-to recepta, leków, głowa może cię trochę boleć.A teraz chodźmy.
Dean poszedł z Blair na parking.

Blair

- Zawieź mnie na Baker Street 15, nie będę nocować dzisiaj w domu. Jadę do mojej przyjaciółki Melindy. - oznajmiła Blair tonem który nie znosi sprzeciwu.

Dean

-dobrze, ale mam nadzieję iż nic nie knujesz.
Chłopak podwiózł dziewczynę pod dany adres. Spytał się pod budynkiem. -odprowadzić cię?

Blair

- Nie dziękuję. - odpowiedziała B i wyszła nie oglądając się za siebie.

Dean

Dean wszedł, do szpitala. Podszedł do policjanta, który właśnie rozmawiał z lekarzem.
-to komisarz Winchester. Przedstawił Deana, lekarzowi, policjant.
-co z nią? Zapytał Dean.
-jest mocno poturbowana, i posiniaczona, ale nie ma wstrząsu mózgu, ani poważniejszych ran, wydaje mi się że najgorzej teraz jest z jej psychiką.
-dziękuję. Odpowiedział Dean, po czym odwrócił się do policjanta. Lekarz odszedł.
-gdzie ją znaleźliście.
-w jej mieszkaniu, jej sąsiadka zadzwoniła na policję, słyszała hałasy za ścianą. Gdy ją znaleźliśmy była w szoku. Napastnicy byli zamaskowani. Policjant spojrzał na Deana. -myślisz że ma to coś wspólnego z Carterem?
-w końcu to dziewczyna jego kumpla... może nie koniecznie to on... ale jest z tym powiązany... na pewno. - jak się czegoś dowiesz dzwoń. Policjant kiwnął głową.
-gdzie ona leży?
-w dwójce. Dean poszedł w stronę sali.

Blair

Blair wbiegła zdyszana do budynku szpitalnego, łzy same płynęły jej po oczach. Szukała jakiegoś lekarza, ale nikt nie chciał z nią rozmawiać. Usiadła na fotelu i się rozpłakała.

Blair

- Przepraszam, nazywam się Waldorf. - powiedziała z płaczem Blair.
- Chris... Miles... Czy nic mu nie jest ? - zapytała łamiącym się głosem.

Blair

- Jak to mam czekać !? - spytała zbulwersowana.
- Jaka operacja ?! - płakała Blair i opadła na fotel.
- Matko...

Blair

Blair spojrzała na wyświetlacz telefonu, pewnie się obraził. Przeszło jej cicho przez myśl. Z nadzieją spoglądała na blok operacyjny, serce biło jej jak szalone. Modliła się w myślach.

Maxxie

Maxxie wbiegł do poczekalni. Ujrzał bladą Blair, i czym sił w nogach doleciał do nije.
-Blair co się dzieję? Spytał zdyszany i zaniepokojony.

Blair

Blair spojrzała na chłopaka.
- Chris... On umiera... - płakała.
- Przepraszam, że wybiegłam tak nagle. - Matko jakiś pech się mnie trzyma..
- Nie zbliżaj się do mnie, bo i Tobie się coś stanie. - po jej policzku spłynęły kolejne łzy.

Maxxie

-przestań tak mówić. Maxxie przytulił mocno dziewczynę.
-kto to Chris?