Sala 1

Liam

- Powinienem Cię zauważyć. - powiedział siadając. - Mam nadzieję, że nic Ci nie będzie. - dodał.

Gość

- Nie martw się. - starała się przyjąć lekki ton. - Wypadki chodzą po ludziach. Po mnie znacznie częściej. - widziała, że chłopak ma wyrzuty sumienia, przypomniała go sobie z premiery Bi, wiedziała teraz gdzie uderzy. Wymusiła płacz i do oczu napłynęły jej łzy.

Liam

- Nie płacz. - powiedział. Teraz jego wyrzuty sumienia wzrosły. - Wszystko będzie dobrze. - podszedł do jej łóżka. - Niedługo Cię stąd wypiszą, nic Ci nie będzie. - nie wiedział co ma jej powiedzieć.

Gość

- Nie zdziwiłabym się gdyby nie było w porządku. - jej łzy dalej ciekły po bladych policzkach. Chwyciła go lekko za rękę. - Ale dobrze, że jest choć jedna życzliwa osoba. - mimowolnie delikatnie się uśmiechnęła.

Liam

- Nawet mnie nie strasz, że coś będzie nie tak. - odpowiedział. - Już i tak dużo złych rzeczy zrobiłem, więc nie darowałbym sobie jakby coś Ci się stało. - chciał cofnąć rękę, ale nie mógł tego zrobić, gdy ujrzał jej zapłakaną twarz.

Gość

- Co taki chłopak jak Ty mógł zrobić złego ? - spojrzała na niego z zaciekawieniem przecierając oczy. - Mówią, że ja robię złe rzeczy, a nic tego nie jest prawdą. - powiedziała myśląc o wymyślonym romansie S i Cartera.

Liam

- Uwierz mi, wiele złego. - odpowiedział i uśmiechnął się. - Aniołem to ja nie jestem. - dodał. - Nie smuć się już wszystko będzie dobrze, zobaczysz. - powiedział.

Gość

- Może musisz już iść ? - spytała smutnym tonem. - I tak pewnie pokrzyżowałam CI plany.

Liam

Liam uśmiechnął się.
- Nie miałem żadnych planów. - odpowiedział.

Gość

- Skoro nie miałeś żadnych planów, to mógłbyś trochę ze mną zostać ? - spojrzała błagalnym wzrokiem. - Przynajmniej dopóki na zasnę. - złożyła ręcę prosząc.
- Nie nawidzę takich pomieszczeń, boję się być tutaj sama. - w jej oczach ponownie zalśniły kropelki łez.

Liam

- Jasne, że mogę z Tobą trochę zostać - odpowiedział. Uśmiechnął się lekko, bo coś mu się nagle przypomniało. - Tylko nie płacz. - dodał.

Gość

- Dziękuję, jesteś kochany. - uśmiechnęła się. - Mimo, że mnie nie znasz zostajesz, tylko nie chcę byś został z wyrzutów sumienia. - skrzywiła się lekko i osunęła się do łóżka.

Liam

- Wszystko w porządku, nie przejmuj się. - odpowiedział. - Chętnie dotrzymam Ci trochę towarzystwa. - dodał. W gruncie rzeczy zostawał jednak tylko z powodu wyrzutów sumienia.

Gość

Głowa bezwładnie opadła jej na poduszkę, powieki stały się ciężkie, a sama usnęła.

Liam

Liam patrzył na dziewczynę. Już od jakiegoś czasu spała. Miał nadzieję, że nic jej nie będzie. Cicho wstał z krzesła i przeszedł przez salę. Zamknął za sobą drzwi. Postanowił, że jutro ją odwiedzi, żeby się dowiedzieć czy czuje się lepiej.