Telefon Komórkowy Melindy Davis.

Dean

jak się czujesz?

jak byś zechciała, moglibyśmy się spotkać i omówić to i owo..
tylko nie pisz.. że nie ma co.
Dean.

Dean

trudno, w razie czego pisz.
Dean.

Blair

Uciekłam sobie.
Żałuję tylko, że nie widziałam miny Karla.
Bi.

Blair

Teraz jestem już w domu.
Ale uciekłam z nim.

A co u Ciebie ? Jak z Deanem ?
Bi.

Blair

Tylko grzecznie mi tam.
Jak coś to chce być chrzestną.

Jasne, daj znać tylko o której.
Bi.

Blair

Jasne, Urasawa.
A o której jeszcze się zgadamy.
Będę musiała odwiedzić wściekłego Karla.

Chłopczyk czy dziewczynka ?

Bi.

Blair

Miałam ciekawsze zajęcia.
Na środku oceanu.

Okey.
Bi.

Blair

Mówią, że nadzieja matką głupich.

Tylko wy mi tam rybek nie łówcie.
Bi.

Blair

Może w łazience ma atrapę oceanu ?
Baw się dobrze

Bi.

Blair

Kochana przepraszam, że nie odpisywałam.
Ale załatwiałam pilną sprawę.
Jestem teraz wolna, a Ty ?
Bi.

Blair

Urasawa, już jadę.

Bi.

Blair

Na parkingu przed komendą.
Już jadę.
Bi.

Blair

Ten gość to jakiś psychol.
Darł się na mnie i przez chwilę nie mógł usiedzieć na miejscu.
Bi.

Blair

Tak, groził, że mnie posądzi o współudział.
Do tej pory nie wróciłam do domu.
Staram się ogarnąć.
Bi.

Blair

Jakiś Marc, znajomy Deana.
Trochę mnie pomęczył.
Ale zrozumiał w końcu, że nic nie wiem.
Do tego Carter nie chce już współpracować z policją.
Bi.