Samolot do Aspen.

Melinda

Mel schowała twarz w dłoniach. -jak mogłam być tak głupia? Pytała się w myślach.
-..jak? Poczuła że jej oczy są wilgotne. I znów te same obrazy pojawiły się w jej głowie. :Uśmiech Deana, jego wczorajszy pocałunek: a obok :Blondynka tak blisko niego: Mam tego dość- szlochała w myślach.

Blair

Blair wracając widziała niezbyt wesołą minę przyjaciółki.
- Mel co się stało? - powiedziała kucając przy niej.
"Może ten wyjazd to nie był dobry pomysł." przez jej głowę przepływało tysiące myśli.

Melinda

Mel nie umiała tego hamować, czuła się taka oszukana.
-...to Dean, wrócił do Katie. Powiedziała pozwalając pojedynczym łzom spływać po swoich policzkach.

Blair

Blair zatkało.
- Jak to wrócił do niej ? - Blair brakowało słów.
- Mel jesteś pewna ? - Blair dalej nie dowierzała.
Opadła na fotelu patrząc tępo w jeden punkt.
- To jedziemy na jednym wózku. - stwierdziła Blair.
Złapała dziewczynę za rękę.
- Mel. To będą nasze dni, nie dajmy facetom tego popsuć. - mówiła.
- Jesteś śliczna, sympatyczna i troszczysz się o ludzi. - Możesz mieć każdego.

Melinda

-widziałam ich, stali tak blisko... nie mogłam dłużej patrzeć ale sądzę że się pocałowali..
-...wiem Blair, ale ja nie umiem ot tak się odkochać. Stwierdziła wycierając łzy.-..ale koniec tego, jedziemy do Aspen! I będziemy się tam świetnie bawić!

Blair

- Mel nikt nie umie się od razu odkochać, nawet ja. Chociaż wyglądam na osobę bezduszną, do wszystkiego podchodzącą z lekkością. - powiedziała Blair.
- Ale jestem tu i teraz z moją najlepszą przyjaciółką, mam zamiar zapomnieć o wszystkim co jest w BH i dobrze się bawić. - powiedziała przytulając przyjaciółkę.

Melinda

-tak będzie. Mel nie pozwoliła już kolejnym łzom by ciekły po jej policzkach.
-uśmiechnęła się od ucha, do ucha... -ach niedługo lądujemy w cudnym Aspen! Stwierdziła z ekscytacją.

Blair

- A Twój kuzyn to tam zasnął ? - zapytała z ironią odwracając się do tyłu.
- Tak, niedługo lądujemy w Aspen. - powiedziała Blair.
- Ale z godzinę potrwa zanim wyczołgam się stąd z moimi bagażami. - zaśmiała się Blair.

Melinda

Mel odwróciła się, Maxxie autentycznie zasnął.
-ja też wzięłam zbyt dużo rzeczy. Stwierdziła z przekąsem.
-może spotkasz tam jakiegoś przystojniaka.

Blair

Blair na myśl o 'jakimś' przystojniaku zaświeciły się oczy.
- Mam nadzieję. - zaśmiała się Blair.
- Ty też pewnie kogoś spotkasz. - dodała.
- A Nate napisał, że z Jenny go nic nie łączy. - powiedziała Blair.
- Ale jakoś nie chce mi się jakoś w to wierzyć. Ale koniec tematu.

- Proszę zapiąć pasy, zbliżamy się do lądowania. - powiedział głos w głośniku.
- O nie... - jęknęła Blair zapinając pasy.
Odwróciła się do kuzyna Mel i lekko go szturchnęła.
- Zapnij pasy. - uśmiechnęła się.

Melinda

Mel wiedziała, że nie chce mieć teraz już do czynienia z żadnym facetem
Jak kazano zapięła pasy, przyglądając się swojej przyjaciółce. Lęk przed lataniem Blair niezwykle ją śmieszył.
-już nie mogę się doczekać!

Blair

Blair warknęła
- Co cie tak śmieszy ?
- Jestem tylko człowiekiem. - dodała smutno.

Melinda

-nie nic..nic. Stwierdziła, krztusząc się ze śmiechu.
-lądujemy. Melinda spojrzała za okienko, przy którym siedziała Blair, w widoku malowały się białe wierzchołki gór, wszędzie było biało...

Blair

Samolot dotknął ziemi i bezpiecznie się zatrzymał. Blair odpięła pasy i wzięła się za ubieranie. Wstała i ruszyła w kierunku wyjścia. Zeszła schodkami, odebrała swojego bagaże. Usiadła na jednej z walizek i czekała na nadejście Mel i Maxxiego.
Rozejrzała się dookoła, wszędzie było biało, droga była skuta lodem. Do Blair doszedł zimny powiew powietrza. W jednym momencie stała się samotna.

Melinda

-miałeś założyć ten grubszy sweter. Stwierdziła z przekąsem Mel.
-ojj nie będzie mi zimno. Resztkami cierpliwości odpowiedział siostrze. Mel Ubrała kurtkę, i zeszła z drabinki.
-teraz chyba taksówka do hotelu?