Mel.

Melinda

Mel wyjrzała z nad książki, na wyświetlacz telefonu który wibrował.O mało co nie spadła z łóżka. Pospiesznie pełna ekscytacji, włączyła zieloną słuchawkę.
-halo?

Dean

-hej... wiem miałem nie dzwonić. Ale wiesz trudno zapomnieć o takim pocałunku...

Melinda

Melindzie aż oczy zabłysnęła. Podniosła się z pozycji leżącej na łóżku, i klękała teraz.
-eee... mi też. Odparła nieśmiało, w środku jednak cała się buzowała.

Dean

-tak?! Zdziwił się Dean.
-w takim razie trzeba to powtórzyć. Odparł ponętnym tonem.

Melinda

Mel aż upadła na łóżko. Rozmarzyła się, po czym skarciła się za to.
- sądzę.. że to nie jest najlepszy pomysł..

Dean

-już się bałem, że przeszłaś tranformację Melindo... ty bez wątpliwości... to niemożliwość. Zaśmiał się.
-ale sądzę że na spacer, i plaże mogłabyś się namówić?

Melinda

-spacer i plażę? Spytała z niedowierzaniem zmieszanym z ekscytacją. Znów klęknęła na łóżku.

Dean

-taaak. Strój kąpielowy nieobowiązkowy.... można w końcu kąpać się nago. Znów się zaśmiał.

Melinda

Mel prychnęła. -śnisz... mam strój jednoczęściowy.. Zachichotała. -albo najlepiej to kombinezon pływacki, co ? Droczyła się z nim nadal podekscytowana.

Dean

-kombinezon to nie problem, można go w końcu zdjąć...Cwany uśmieszek pojaiwł się na jego twarzy. -... To jak Mel, za godzinę... mam po ciebie przyjść? Spytał z nadzieją w głosie oczekując odpowiedzi.

Melinda

Mel nie wiedziała co odpowiedzieć, znów umysł podpowiadał jej całkowicie co innego niż serce.
-niech będzie... Odpowiedziała po chwili ciszy. Z jednej strony już tryskała radością ale z drugiej wiedziała że pogarsza tym tylko swoją już dość beznadziejną sytuację.

Dean

-to super! Stwierdził z entuzjazmem. -widzimy się za godzinę... dozobaczenia...

Melinda

-do zobaczenia. Opowiedziała dziewczyna, po czym się rozłączyła. Odłożyła telefon, po czym upadła na łóżko.

Dean

///dzwoni Deana///

Melinda

Melinda zastanawiała się chwilę czy odebrać,w końcu niepewnie nacisnęła zieloną słuchawkę.
-tak?