Urasawa

Gość

- Ja na Ciebie? - uniosła brwi. - Gdziekolwiek nie poszłam zaraz pojawiałeś się tam Ty. - powiedziała. - Wszędzie - dodała. - Chcę sałatkę grecką - powiedziała.

Gość

- W łazience pod prysznicem też mnie widziałaś ? - wyszczerzył zęby. - Dla mnie to samo. - zwrócił się do kelnera. - Miło wiedzieć, że towarzyszyłem Ci w każdej czynności. - zachichotał.

Gość

- Nie w każdej - odpowiedziała - Ale jak byłam w parku to spotkykałam Ciebie, poszłam do klubu i Ty tam byłeś - powiedziała - Zbyt wiele przypadków jak na zbieg okoliczności - uśmiechnęła się złośliwie.

Gość

- To już człowiek po parku chodzić nie może ? - spytał unosząc brwi do góry. - Nie moja wina, że chodziłaś do tych samych klubów. To ja wpadałem na Ciebie, a nie Ty na mnie. Ty mnie śledziłaś.

Gość

- Więc dlaczego zawsze byłam w tych miejscach pierwsza, skoro Cię śledziłam? - zapytała. - A potem chciałeś mnie chronić przed mordercą - uśmiechnąła się.

Gość

- Oj to mały szczegół. - machnął ręką. - Dobra wygrałaś, po prostu musiałem wiedzieć, że nic Ci ni ejest.

Gość

- W końcu się przyznałeś - uśmiechnęła się triumfalnie. Kelner przyniósł zamówienie. - To tak jakby mogło mi się coś stać - powiedziała - Po prostu miałeś wewnętrzną potrzebę przebywania w moim towarzystiwe.

Gość

- A uwierz, że mogło CI się coś stać. - spojrzał na nią. - A ja czułem potrzebę chronić Cię no i przebywać z Tobą. - chwycił ją za dłoń. - To po prostu było silniejsze ode mnie.

Gość

- Zauważyłam to - odpowiedział - Nie mogłeś przeżyć nawet jednego dnia, żeby mnie nie zobaczyć - westchnęła - To takie romantyczne. - uśmiechnęła się.

Gość

- A Ty może byś przeżyła choć jeden dzień beze mnie ? - wyszczerzył zęby. - Nie dałabyś rady.

Gość

- Nie było dane mi to sprawdzić - uśmiechnęła się łobuzersk. - Bo ty zawsze byłeś u mojego boku ze swoimi złośliwymi docinkami.

Gość

- Oj ale lubiłaś moje docinki. - wzruszył ramionami. - No powiedz, że może nie ?

Gość

- Wiedziałam, że to taki Twój sposób na podryw - rozłożyła ręce.

Gość

- To nie był żaden podryw. - pokazał jej język. - Ale nie moja wina, że to na Ciebie działało. - wyszczerzył zęby.

Gość

- No tak, to tylko Twój złośliwy sposób bycia - odpowiedziała - Ale to można było zauważyć, że na mnie lecisz - wzruszyła ramionami. - Chodź idziemy sobie, jutro trzeba znaleźć dom - uśmiechnęła się.