Salon.

Blair

- A na jaki dzień mam ją przełożyć ? - stanęła i skrzyżowała ręce na piersi. - Dam Ci radę. - powiedziała udając urażoną. - Nie wierzysz ?

Gość

- Na takie dzień, kiedy psychopatyczny morderca będzie już dawno za kratkami. - odpowiedział. - Jaką radę mi dasz? - zapytał unosząc brwi.

Blair

Blair stanęła i ugryzła lekko wskazujący palec myśląc.
- Po prostu Cię zawołam, a Ty odejdziesz od drzwi. - uśmiechnęła się wracając na sofę. - Usiądziesz ze mną ? - spytała spoglądając na niego.

Gość

- A obiecasz, że nie będziesz chciała pójść na misję? - zapytał podejrzliwie.

Blair

- No w ostateczności mogę Ci to obiecać. - na jej twarzy zagościł usmiech, który mówił co coś knuję. - No chodź, przyszedłeś w gości, a stoisz pod drzwiami. - powiedziała kładąc się na sofie.

Gość

- Coś knujesz? - zapytał podejrzliwie.

Blair

- Nic nie knuję, obiecuję, będę grzeczna. - powiedziała przykładając rękę do serca.

Gość

Wciąż patrzył na nią podejrzliwie. Powoli zbliżył się w stronę sofy i usiadł na niej.
- Coś knujesz? - powiedział ze śmiechem.

Blair

- Knuję napaść na Ciebie i Cię załaskotać. - powiedziała groźnie na niego patrząc. - Chyba, że wolisz żebym knuła coś innego. - wzruszyła ramionami.

Gość

- W ostateczności takie coś możesz knuć. - przytaknął. -Lepsze to niż, misje ratunkowe w środku nocy.

Blair

Blair wstała i wyjrzała przez okno. Na podwórku szalała burza. Wzdrygnęła się lekko i spojrzała na zegarek. - 18 minut, błagam zajmij mnie czymś. - powiedziała głosem bliskim płaczu.

Gość

- Nie patrz na zegarek, bo zaraz wszystkie Ci pochowam. - zagroził. - Chodź tu i poopowiadaj mi o jeździe konnej. Mówiłaś, że ostatnio jeździłaś. I jak było?

Blair

Blair nie umiała myśleć teraz o jeździe konnej, ręce zaczęły jej się trząść. Usiadła obok Ozziego i schowała twarz w dłoniach. Po chwili ją podniosła. - Nie płacze. - powiedziała widząc minę chłopaka. - Po prostu strasznie się boję.

Gość

- Nie bój się. - odpowiedział. - Nic się nie stanie. Wszystko będzie dobrze. Na pewno szybko go złapią. - powiedział. - Nie możesz codziennie się tylko zamartwiać. Kto będzie doglądał TK? Byłaś tam w ogóle ostatnio? Kto będzie rządził królestwem?

Blair

- Nie byłam. - Blair miała na ciele gęsią skórkę, im bliżej 1:29 Blair czuła się co raz gorzej. Wyrzuciła komórkę by nie patrzeć na zegarek. Przybliżyła się do chłopaka i mocno przytuliła zaciskając zęby.