Salon.

Blair

- Dostaniesz autograf, gdzie tylko będziesz chciał. - uśmiechnęła się łobuzersko popijając martini. - Wiesz, o autografy to można już prosić, bo w końcu premiera była, nie ? To tym bardziej muszę ją poznać, kiedyś mnie gdzieś zabierzecie. - odparła podciągając nogi na sofę.

Gość

- Na pewno. - uśmiechnął się. - Tylko Liam ostatnio coś się ukrywa z tego co słyszałem. Ale może gdzieś pod koniec tygodnia się wybierzemy. Co Ty na to? - zapytał.

Blair

- Ja z chęcią, chyba że do tej pory będę wąchać kwiatki. - zaśmiała się. - Też nie widziałam go już dłuższy czas. - skrzywiła się lekko. - Ale cieszę się, że w końcu spotkałam się z Tobą. - dodała. - I to dwa razy w ciągu dnia, a raczej nocy. - rzuciła uśmiechając się łobuzersko.

Gość

- Pojawienie się psychopatów najwyraźniej ma też swoje plusy. - zaśmiał się. - A co Ty do tej pory robiłaś? Podejrzewam, że bardzo wiele rzeczy.

Blair

- A jakie ma plusy ? - spojrzała na niego z uśmieszkiem na twarzy. - Jaa? Może powiem czego nie robiłam, będzie łatwiej. - zaśmiała się. - Nie serfowałam. - powiedziała oburzona. - Tak naprawdę to miałam wypadek na obwodnicy, nagrywałam singiel, wplątałam się seryjnemu mordercy pod nogi, jeździłam konno. Chyba to wszystko. - wzruszyła ramionami ze śmiechem.

Gość

- Czyli jak zwykle byłaś zapracowana. - pokręcił głową. - Skąd taka malutka kobietka jak Ty bierze siłę na robieni tylu rzeczy? A serfowanie jeszcze Ci zbrzydnie.

Blair

- A co miałam robić jak nie odzywałeś się do mnie ? - spytała głosem niewiniątka. - Ja mam w sobie dużo siły, nawet sobie nie wyobrażasz ile. Nie zbrzydnie, póki będę miała takiego nauczyciela. - upiła spory łyk martini.

Gość

- Uważaj, bo powiem Liamowi, żeby Cię pouczył. A on nie ma w ogóle cierpliwości. - powiedział z wrednym uśimiechem. - No tak w końcu jesteś tutejszą królową, więc nie powinienem się dziwić, że zajmujesz się tyloma rzeczami.

Blair

- Ty za to masz anielską cierpliwość. - podsumowała. - E tam zaraz królową. - machnęła ręką. - Po prostu Paparazzi lubi często o mnie pisać to wszystko. - wzruszyła ramionami. - Jestem taka jak każda inna dziewczyna w tym mieście.

Gość

- Nie powiedziałbym, że jesteś taka jak każda inna dziewczyna w mieście. - uśmiechnął się. - A Paparazzi ostatnio o Tobie milczy. - pokręcił głową. - Kto by pomyślał.

Blair

- A niby jaka jestem ? - spojrzała na niego z zaciekawieniem. - Po prostu nie dzieje się nic w moim życiu wartego jego uwagi. Z resztą ostatnio pisze tylko o morderstwach. - wzdrygnęła się wyobrażając sobie siebie w jednym z numerów, a do oczu automatycznie napłynęły jej łzy.

Gość

- Bi, nic Ci się nie stanie. Nie płacz. Przecież nikt nie pozowli, na to żeby stała Ci się jakaś krzywda. - powiedział i przytulił ją delikatnie. - Jaka jesteś? Jesteś wyjątkowa.

Blair

- Dzisiaj jesteś tu ze mną, a jutro będę tu sama. - wtuliła głowę w jego ramię. - Pewnie do końca życia będę się bała sama żyć i spać. Co we mnie jest wyjątkowego ? To, że kłopoty trzymają się mnie bardziej, niż kogokolwiek innego. - ocierała nowo napływające łzy.

Gość

- Jesteś wyjątkow. Jesteś inteligentna, piękna, zabawna, złośliwa, dobra, opiekuńcza i życzliwa. - powiedział. - Wiesz jak mało jest takich kobiet jak Ty? No już, nie płacz już. - mówił czule.

Blair

- Takich jak ja nie ma. - powiedziała delikatnie się uśmiechając. - Przepraszam, że musisz wysłuchiwać moich lamentów. Kochany jesteś, że tak mi pomagasz po tym wszystkim. - mówiąc spojrzała mu w oczy.