Salon.

Blair

- Oj żadnego ducha. - stuknęła go w ramię. - Po prostu z tęsknoty za Tobą. - ujęła jego twarz w dłonie i go pocałowała. - I takiej wersji się trzymajmy. - pokiwała głową z uznaniem. - I jak mnie nie odstąpisz, to nie zwariuję znowu.

Gość

- Więc dla Twojego dobra Cię nie odstąpię - odpowiedział i pocałował ją - A teraz czas na dobranockę i do spania - powiedział i wziął ją na ręce. - Zaniosę Cię, żebyś sobie nóżki nie nadwyrężała - pocałował ją w czółko.

Blair

- Jak Ty mnie odstąpisz, to ja Cię nie odstąpię. - powiedziała i objęła go dłońmi za szyję. - To już tak codziennie mnie nosić będziesz ? - spytała z uśmiechem.

Gość

- Jeśli będzie takie życzenie z Twojej strony, to ja mogę nosić - odpowiedział idąc w stronę sypialni - Chyba, że nie chcesz, żebym był w Twojej sypialni. - powiedział zatrzymując się przed drzwiami.

Blair

- Ja nie chce Cię w swojej sypialni ? - zaśmiała się. - Kochanie gorączkę masz ? - przyłożyła rękę do jego czoła. - Nie, nie masz, więc nie mówimy głupot tak ?

Gość

- Jak sobie życzysz - odpowiedział i otworzył drzwi - To zdecydowanie moje ulubione pomieszczenie w domu - uśmiechnął się.

Gość

- Aniołku jesteś? - zapytał wchodząc do mieszkania.

Blair

- Jestem. - zaśmiała się rzucając mu się na szyję. - Gdzie tak długo byłeś ? - spojrzała na niego uważnie. - Czy ja zachowuje się jak wredna żona ? - podrapała się po głowie.

Gość

- Dlaczego jak wredna żona? - zapytał unosząc brwi. - Mam dla Ciebie kwiatki skarbie. - pocałował ją w czółko i podał bukiet kwiatków.

Blair

- Ojej dziękuję. - uśmiechnęła się szeroko. - Czy to ma mi wynagrodzić Twoją nieobecność ? - spytała wyciągając wazon. - Czemu jak wredna żona ? Proste kochanie. - pokiwała głową wstawiając kwiatki do wody. - Bo już wypytuję gdzie byłeś, po co byłeś. - powiedziała ze śmiechem.

Gość

- Jestem człowiekiem biznesu i czasem muszę coś porobić, żeby nie było, że się obijam - odpowiedział - A Ty co robiłaś przez cały dzień? - zapytał - Jakieś zakupy?

Blair

- Jestem kobietą biznesu i obijałam się. - wyszczerzyła zęby. - A potem wpadłam do klubu. - rozłożyła ręce. - Nic wielkiego, a bez Ciebie czas mi się dłużył. - zrobiła smutną minkę. - Chciałabym kupić nowe mieszkanie, co o tym myślisz ?

Gość

- Nowe mieszkanie? - uniósł brwi. - Myślę, że to całkiem fajny pomysł. Mogłabyś sobie wszystko od początku do końca zaprojektować. - powiedział - I by było jak z marzeń - uśmiechnął się.

Blair

- Z marzeń by było jakby było z Tobą. - uśmiechnęła się pod nosem. - Ten dom mi się już znudził. - westchnęła. - I niektóre rzeczy chcę zostawić za sobą. - przytaknęła. - Więc kupisz ze mną dom ? - spytała przytulając się do niego.

Gość

- Oczywiście, że tak - odpowiedział obejmując ją - Jaki tylko będziesz chciała. I będziesz mogła go urządzić tak jak Ci się będzie podobał - pocałował ją w czółko.