Sypialnia Blair.

Gość

- Nie pozwolę. Już nigdy. - odpowiedział i przytulił ją. - Jesteś dla mnie najważniejsza. - powiedział i pocałował ją w policzek. - Nie boli główka? - zapytał z troską.

Blair

- Boli troszkę. - westchnęła cicho. - Ale przejdzie mi, jeśli mnie nie zostawisz samej i trzeba przede mną pochować narkotyki. - powiedziała chowając twarz w poduszkę. - Bo jak najdzie mnie ochota ?

Gość

- Powyrzucać, a nie pochować. - odpowiedział. - I możesz być pewna, że się tym zajmę. - pogroził jej palcem. - Moja biedna główka. - powiedział i pocałował ją w czółko.

Blair

- A z tą dziewczyną.. - zastanowiła się chwilę. - Vicki nic Cię nie łączy ? - spytała bojąc się odpowiedzi.

Gość

- Kiedyś się z nią spotykałem, jeszcze w liceum. - odpowiedział. - Ale to był tylko przelotny i nieistotny romans. Nie pasowaliśmy do siebie. - powiedział.

Blair

- Takiej odpowiedzi oczekiwałam. - powiedziała i delikatnie go pocałowała. - Wydaje mi się, że wczoraj z nią rozmawiałam, ale nie jestem pewna, mam znaczne luki w pamięci. - wzruszyła ramionami.

Gość

- Przedwczoraj się z nią biłaś. - zaśmiał się. - A wczoraj mi pisałaś, że ją przeprosiłaś. Więc wnioskuję, że z nią rozmawiałaś. - pokazał jej język.

Blair

- Wolę nie dopuszczać do siebie odpowiedzi dlaczego się z nią biłam. - uśmiechnęła się łobuzersko. - Ja przeprosiłam ? - spytała zszokowana, po czym się zamyśliła. - To jest niemożliwie, musiałam mieć jakiś ukryty cel w tym.

Gość

- Napisałaś, że przeprosiłaś. - uśmiechnął się. - A jaki ukryty cel byś w tym miała? - zapytał.

Blair

- Właśnie próbuję to rozgryźć. - wzruszyła ramionami. - Jedyny sensowny to może chciałam się z nią zaprzyjaźnić, żeby nie sprawiała mi żadnego zagrożenia. - powiedziała rumieniąc się ze wstydu. - Ale nie wiem co mi chodziło po głowie, jak byłam na haju.

Gość

- Żeby nie sprawiała Ci zagrożenia? - uśmiechnął się. - Blair Waldorf jesteś nie możliwa. - powiedział i przytulił ją mocno.

Blair

- Jeśli Blair siłą się nie może pozbyć rywalki, to trzeba próbować innych sposobów. - zachichotała. - Nieważne jak, ważne by osiągnąć swój cel. Dlatego nie uciekniesz mi tak łatwo. - powiedziała rozkładając ręce.

Gość

- Ja mam gdzieś uciekać? - uniósł brwi. - To Ty zawsze uciekałaś księżniczko. - powiedział z łobuzerskim uśmiechem. - Ale więcej do tego nie dojdzie.

Blair

- Nie zawsze. - pokręciła głową. - Ty za pierwszym razem uciekłeś, bałeś się zobowiązań ? - spytała spoglądając na niego.

Gość

Pokiwał głową.
- Ale to już przeszłość. - powiedział. - Teraz już nikt nie ucieknie.