Polana

Blair

Blair zaśmiała się pod nosem. - Nejt brałeś coś dzisiaj, może te używki co zostały z Niemczech lub Holandii ? - spytała z uśmiechem. Oparła się o samochód, gdy poczuła, że co raz mocniej kręci jej się w głowie.

Nate · Gość

-Nikt nie jest niewinny. -uśmiechnął się słodko. -Ale rozumiem masz chłopaka. -założył ręce na piersi i westchnął ciężko. -No cóż w takim razie poszukam sobie innej. -mruknął pod nosem.

Blair

- Biwak się jeszcze nie kończy. - uśmiechnęła się łobuzersko. - Chodź chyba zaczynają w coś grać.

Gość

Oz wszedł na polanę. Zauważył Bi przy samochodzie.
- Hej, chodź zaczynamy zabawę. - powiedział i pocałował ją w policzek. - Ty musisz być Nejt. - powiedział do chłopaka.

Blair

Bi wbiegła na polanę. Opadła na trawę by złapać oddech, wyjęła ze swoich włosów liście i otrzepała się z piasku. Oparła się o samochód i przymknęła oczy.

Gość

O wszedł na polanę.
- Bi jesteś tutaj - zawołał rozglądając się za dziewczyną.

Blair

Bi zobaczyła, że jej bluza jest porwana, podwinęła rękaw by nie było tego widać. - Tutaj jestem. - powiedziała niepewnym głosem wstając.

Gość

- Gdzie zniknęłaś? - zapytał podchodząc do niej. - Zaczynałem się martwić. - powiedział. - Co Ci się stało?

Blair

- Szukałam zastępczej toalety w lesie i zgubiłam się, wszystko wyglądało tak samo. - wymusiła na twarzy uśmiech. - Nic mi się nie stało. - dodała przytulając się do niego.

Gość

- A już się bałem, że ktoś Cię porwał. - odpowiedział i pocałował ją w czółko. - Chodź, zaniosę Cię do naiotu.

Blair

Bi zamyśliła się, nie wiedziała, czy nie zrobiła Carterowi krzywdy, nie chciała go zabić. Po chwili wyrwała się z zadumania. - Proszę bardzo, kochanie. - powiedziała z uśmiechem. Nie wiedziała czy powinna powiedzieć o tym co się stało.

Gość

- To chodź. - powiedział i wziął ją na ręce. - Wszystko co najlepsze dla mojej królowej.

Gość

Dulka wyszła z namiotu, była boska pogoda, więc rozłożyła się na trawie, wsadziła słuchawki na uszy i zaczęła opalać.

Gość

Killer zapalił papierosa i przysiadł obok Dulki.
-Jak się bawisz, złotko? -zapytał, trącając ja w ramię. -Musimy pogadać.

Gość

Dulka podniosła głowę i zdjęła słuchawki.
-O, proszę proszę, kogo my tu mamy. -zmierzyła go. -Nie widziałam Cię wczoraj. Ja świetne, a Ty chyba też, bo widze, że Ci się oczy świecą. -zaśmiała się. -No musimy. -powiedziała siadając.