The KeyClub

Melinda

- cieszę się, Maxxie na prawdę wariował.. Mruknęła, żałując że tyle powiedziała. - wiesz byłaś chyba jego pierwszą miłością. Pokiwała głową, z lekkim uśmiechem wspominając czasy gdy starała się chronić braciszka przed przyjaciółką. - Maxx ma teraz kogoś, i są szczęśliwi. Dodała, by przybliżyć co się dzieje i Maxxa, Blair. - nawet nie wiem co u Chucka.. Mruknęła, zachodząc w głowę ile ją musiało ominąć odkąd wyniosła się z miasta Aniołów. - może on by wiedział co z Jackiem.. Westchnęła, zdając sobie sprawę że znów powiedziała coś co nie powinna. Ale tak teraz było z Mel, wiele sie w tej chwili działo.. Blair, Bi powróciła. Pytanie przyjaciółki, zaskoczyło Melindę. - oczywiście że tak, wiesz że byłam w nim od dawna zakochana. Lekko się uśmiechnęła. - po prostu od kiedy powiedzieliśmy sobie tak, nie jest różowo. Uśmiechnęła się by zakończyć temat, i nie musieć opowiadać jak źle było w jej związku, przyjaciółce którą spotkała po dwóch latach.

Blair

- Cieszę się, że Maxx ułożył sobie życie, jaka ona jest ? - spojrzała na Mel, starała się ukryć lekki smutek. Chłopak zawsze pozostanie ważną częścią w jej życiu, jedyną z pozytywnych jakie zostały. - Cieszę się, że jest szczęśliwy. - zaczęła sobie wyobrażać co by było gdyby została z chłopakiem, pewnie nie zniknęła by na 2 lata. Szybko odgoniła od siebie te myśli. Do tej pory nie dowierzała, że siedzi tutaj z Mel, w ich klubie, po dwóch latach, w tym samym miejscu, tylko one już były całkiem inne. - Więc jednak mają rację, że po ślubie wszystko się komplikuje, to może dobrze, że nie wyszłam za mąż. - chciała zdobyć się na żart ze swojej sytuacji, ale szybko tego pożałowała. - Na jak długo przyjechałaś ?

Melinda

- też jest tancerką. Pozytywnie nastawiona do życia, jak Maxxie. Uśmiechnęła się.
- jest, jego marzenia się spełniły... tańczy zawodowo.
Melinda zaśmiała się pod nosem. - wydaje mi się że jest w tym coś z prawdy..
Spojrzała na Blair widząc jak przeżywa przeszłość. - mam nadzieję że kiedyś będziesz w stanie wypłakać się komuś, wyżalić.. i wiedz że w razie czego jestem. Potarła ramię Blair. - w zasadzie jestem szczęśliwą panią Winchester. Uśmiechnęła się wymawiając swoje nowe nazwisko. - kto by pomyślał.. dwa lata mijają, a ja jestem mężatką.

Blair

- Ciekawe co u innych się pozmieniało, kto został, kto wyjechał. - gdybała sobie, miała nadzieję, że może Mel ma jakieś przynajmniej szczątkowe informacje o ich dawnym towarzystwie. - Wiesz może coś o kimś ? - spojrzała na nią. O Maxxie wolała już nie myśleć, nie dobijać się ani nie przywracać sobie uczyć. Wiedziała dobrze po co tu przyjechała, z kim chciała się skontaktować. Miała zamiar znaleźć jej byłego prześladowcę Jamesa. - To pewnie będę mogła zobaczyć ją na parkiecie razem z nim ? - nie potrafiła powstrzymać pytania, jakoś wścibskość to jedna z cech które jej zostały po przemianie. - Teraz tylko jeszcze dzidzia i będzie szczęśliwa rodzinka Winchesterów.

Melinda

- wymieniałam emaile z Eleną, Liamem, Slimem czy Dul.. ale dawno temu. Pokręciła głową. - w sumie przyjechałam sprawdzić co u nich. Przyznała.
- nie mają wspólnego występu, ale na pewno przyjedzie z nim. Odparła pewnie.
Mel smutno się uśmiechnęła. - Dean nie chce dzieci, nie jest na to gotowy.
By o tym nie myśleć, brunetka rozejrzała się po klubie. - jaka szkoda że to miejsce straciło swój blask.

Blair

- Ciekawe czy ktoś tutaj jeszcze jest, kiedyś jak chciało się spotkać kogoś znajomego przychodziło się tutaj. - ze smutkiem w oczach rozejrzała się po miejscu, które często służyło jej za dom, które było świadkiem tak wielu wydarzeń. Cicho westchnęła pod nosem. - Miejsce straciło blask, bo i właścicielka straciła blask. - przyznała zgodnie z prawdą, zdawała sobie sprawę, że nie jest już dawną słynną Blair Waldorf, tylko zapomnianą, nieznaną Bi. Ale obiecała sobie, że to się wkrótce zmieni. - Prędzej bym przypuszczała, że to Ty nie jesteś gotowa na dzieci. - ale po chwili przypomniała sobie charakter Deana i uświadomiła sobie, że być może i ta wersja jest prawdziwa. - To wpadnij i nie będzie miał wyjścia. - uśmiechnęła się pod nosem, pierwszy raz od bardzo dawna, a to był przejaw starej Blair Waldorf, na której powrót ona nie mogła pozwolić.

Melinda

- trzeba się skontaktować, z kimś.. na pewno ktoś został w L.A.. Rozmyślała nad tym.
- nawet nie wiem co się działo z klubem przez ostatnie miesiące. Cisza w tym miejscu z deka ją przerażała, nie do tego się przyzwyczaiła przesiadując tu wieczory.
- jestem gotowa, to idealny czas na to.. mam męża którego kocham, rozwiniętą karierę w pracy, marzę o tym. Uśmiechnęła się lekko.
- to jak zatrzymasz się u mnie?

Blair

Bi nie wiedziała, czy ma ochotę kontaktować się z kimś ze starego środowiska. Jedyne co wiedziała, że teraz o niej usłyszy każdy. I pierdzielony Jack Bass, nie ważne w jakim zakątku świata sobie teraz siedzi i tak usłyszy o wielkiej i legendarnej Blair Waldorf. Ale co usłyszy, to już nie będzie taki zadowolony. - Rozumiem Cię. - przytaknęła w sprawie o dziecku. - W sumie wiesz, nie, nie rozumiem Cię. - Blair miała odmienną sytuację, a od 2 lat uczucie oprócz gniewu i nienawiści nie było jej znane. - Ale może kiedyś przyjdzie na to pora. - powiedziała, choć sama w to nie wierzyła. - A nie będę dla Ciebie kłopotem ? - wiedziała iż Mel oczywiście powie, że nie, nawet jeśli będzie uważała inaczej. - Jeśli nie to mogę zatrzymać się u Ciebie i postaramy się nadrobić zaległości .

Melinda

- oczywiście że to nie problem. Odparła z wielką pewnością i szczerością w oczach. Z ciepłym uśmiechem uścisnęła Blair po raz kolejny. - dobrze że jesteś. Odparła cichym głosem. - wszystko będzie dobrze. Zapewniała ją, mamiąc siebie że wystarczy fakt że Blair jest cała i zdrowa by wszystko było na prawdę dobrze.
- kiedyś to poczujesz. Odparła po chwili. - że twoje życie jest ukierunkowane ku temu by stworzyć małą istotkę której zechcesz poświęcić całe życie. Powiedziała z uczuciem, i żałością że nie jest to jej teraz dane.

Blair

- Kiedyś i Ty doczekasz się takiej istotki. - powiedziała z pewnością, bo Mel była takim dobrym człowiekiem, więc i zasługiwała na to co jest najlepsze. Bez dwóch zdań. - Każdy kiedyś znajdzie osobę, do której ukierunkuje całe swoje życie, no prawie każdy. - dodała po chwili namysłu. Odniosła wrażenie, że przyjaciółka nie jest całkowicie szczęśliwa w tym związku, szukała kogoś na kogo mogła by przelać swoją miłość i całkowitą uwagę, byleby nie skupiać się na Deanie. Ale nie chciała w to wnikać, uznała, że jak dziewczyna będzie gotowa to wszystko jej opowie. Oczywiście jeśli nadarzy się ku temu okazja. - Zostanę na pewno do występu Maxxa, a jeśli do tego czasu uda mi się wszystko tutaj pozałatwiać to wyjadę. - w sumie z każdą chwilą jej serce chciało zostać tu co raz dłużej, ale nie mogła mu na to pozwolić. Jej serce od zawsze było autodestrukcyjne.

Melinda

Melinda uśmiechnęła się do Blair, chciała by tak się stało, szybko.
- maxx się ucieszy. Odparła z radością. Nie wiedziała szczerze, co z tego wyjdzie. Blair wróciła do jej życia, zaś ona wróciła do Los Angeles swojego domu, zostawiając Deana w NY, nie wiedziała na prawdę jak to się dalej potoczy, na tą chwilę nie chciała o tym myśleć. Wiedziała że Blair może jej potrzebować i myślała tylko o tym by znów zobaczyć przyjaciół. - zbieramy się? Spytała po chwili.

Blair

Blair spojrzała na zegarek, było już naprawdę późno. Ale ona wychodziła tylko o takich porach, by nie spotkać nikogo ze znajomych no i może przypadkiem spotkać Jamesa. - Jasne, jest wystarczająco ciemno. - powiedziała z powagą, po chwili uświadomiła sobie, że przyjaciółka może mieć ją za wariatkę. - Nie chcę by mnie ktoś zobaczył. - wyjaśniła jej i podniosła się z krzesła. - Każdy chyba by się ucieszył jakby dowiedział się, że ktoś od 2 lat nie dawał znaku życia i teraz nagle się pojawia. - wiedziała, że ona by się nie ucieszyła, nie ucieszyła by się gdyby to był Jack. A może sama siebie okłamywała ?

Melinda

- rozumiem. Utwierdziła ją i wstała na równe nogi. Jeszcze raz rozejrzała się po klubie, ocierając przez chłód miejsca ramiona. Wzięła pod rękę Blair, i razem wyszły z klubu.
- a twoja matka, dałaś jej znać? Spytała gdy szły do samochodu Mel.

Blair

- Nie, matce nie dałam znać i przez dłuższy czas nie dam. - pokręciła głową i już wyobraziła sobie to zrzędzenie i krzyk. Kobieta pewnie ułożyła sobie życie, o córce wspomni raz na jakiś czas, po co ma jej to wszystko burzyć ? Dziewczyna zatrzasnęła drzwi klubu i zamknęła je na klucz, włączyła alarm, choć i tak nie było nic co by nadawało się dla złodzieja i poszła za przyjaciółką. - I wolę, abyś Ty też nikomu nie mówiła o moim powrocie, bynajmniej na razie.

Melinda

Mel była tym trochę zdziwiona, ale wolała teraz tego nie roztrząsać. - jasne, nikomu nie powiem. Kiedy będziesz gotowa, sama to zrobisz. Powiedziała do niej.
- tęskniłam za L.A.. Uśmiechnęła się, spoglądając na palmy w szeregu przy jezdni, o tej porze w NY padał śnieg, ale nie tu, w mieście aniołów.