Peach Pit

Liam

- Jesteś pewna, że nie będzie miała nic przeciwko temu? - zapytał. - W końcu widzieliśmy się raz w życiu i może nie chcieć, żeby obcy mieli jej numer. - rzucił jakby od niechcenia.

Gość

Ucker kończył już tosty. Tak mu zasmakowały, że poprosił jeszcze o dwa.
-Już się robi. - odparł kelner.
W międzyczasie Ucker dalej siedział podparty i wgapiony w Dul.
'Ile ja bym dał, by siedzieć teraz na miejscu tego gościa i patrzyć w jej piękne oczy' - rozmarzył się. Tak bardzo za nią tęsknił. Za jej głosem, dotykiem, spojrzeniem.
'Poczekam aż ten gościu sobie pójdzie i do niej podejdę' - postanowił Ucker i ponownie zacząć objadać się kolejną porcją tostów.

Gość

-Na pewno nie. - odparła z przekonaniem Dul.
-A jak coś to tylko mnie zabije

- zażartowała.
-No nic, wyciągaj komórę i wpisz sobie jej numer. - i zaczęła dyktować Liamowi numer do N.

Liam

Liam uśmiechnął się jeszcze szerzej. Wyciągnął telefon i zapisał numer, który podyktowała mu Dul.
- Jesteś wielka. - powiedział. - Podać Ci coś jeszcze? - zapytał. - Na mój koszt. - dodał z uśmiechem.

Gość

-Możesz mi nalać do termosu tej boskiej herbaty jak macie

-wiedziała że to będzie szalone zamówienie, ale zaryzykowała.

- Tak mi smakuje, a niestety muszę już lecieć, a w domu sobie takiej nie zrobię, więc jeśli macie termosik to wlej mi, plis!

- poprosiła Dulka śmiejąc się.

Liam

- Zaraz coś znajdę

- powiedział z uśmiechem i poszedł w stronę baru poszukać termosu i zrobić więcej herbaty.

Gość

-Tylko nie myśl, że jestem wariatką!

- rzuciła Dulką oczekując na termosik.

Liam

Na szczęście Pete miał w swojej knajpie wszystko, więc znalazł się i termosik. Liam wlał do niego herbatę i zaniósł Dul.
- Herbata w termosie, tak jak sobie życzyłaś. - powiedział ze śmiechem.

Gość

-Dzięki, jesteś wielki! - wsadziła termosik do swojej torby, a wyciągnęła portfel.
-Nie trzeba rachunku, masz tu stówkę i jesteśmy kwita! - odparła z uśmiechem.
-Dobra, ja już się zbieram, bo mega się zasiedziałam a jadę przecież na te nagrania jeszcze, więc do usłyszenia! - wstała i pożegnała się z Liamem.

Liam

- Powodzenia - powiedział Liam, wziął talerz i szklankę i poszedł w stronę baru. Wsadził pieniądze do kasy. Przeciągnął się trochę i nalał sobie do szklanki soku.
- Nie powinieneś być w szkole? - usłyszał za sobą głos Pete'a.
- Taa, zaraz idę. - umył szklankę i poszedł do szatni, żeby się przebrać.

Gość

Ucker zauważył jak Dulka wymyka się z lokalu. Zapłacił kelnerowi za zamówienie i szybko za nią pobiegł, by ją złapać.
-Dul! - zawołał Ucker na dziewczynę, która wsiadała już do swojego samochodu. Niepewnym głosem, co dawno mu się nie zdarzyło.
-Możemy porozmawiać?

Gość

Dulkę wcięło na widok Uckera. Chciała zapaść się pod ziemię, uciec. Nie wiedziała co powiedzieć i stała tak chwilę w bezruchu.
-A mamy o czym? - odezwała się po chwili. -Nie sądzę. Poza tym śpieszę się do studia, więc cześć. - i próbowała ponownie wpakować się do samochodu jednak poczuła dłoń Uckera na swojej, która ją powstrzymała.

Gość

-Dul, daj spokój. - powiedział spokojnym głosem do dziewczyny Ucker.
-Wiem, że nie chcesz mnie znać, ale porozmawiajmy chociaż. Daj mi szansę to wszystko wyjaśnić! - prosił Ucker.

Gość

-Tu nie ma co wyjaśniać, bo wszystko jest jasne. - krzyknęła Dul ze łzami w oczach.
-Ale w porządku. - odparła. - Masz 5 minut. Mów co masz powiedzieć, a potem zejdź mi z oczu. - powiedziała chłodno.

Gość

Ucker chciał ją przytulić, ale wiedział, że to nienajlepszy pomysł. W końcu cierpi przez niego.
-Ale chyba nie zamierzasz tak tu stać pod tym barem? Jedźmy w jakieś zaciszne miejsce - zaproponował. - Choćby na te 5 minut.