Ogródek różany

Gość

Po wykładach Brandon zaprosił Gre na spacer do Beverly Gardens Park, zaprowadził ją w te urocze i romantyczne miejsce. Gre była zdumiona i cholernie szczęśliwa! czas tak szybko leciał...nagle spojrzała na zegarek i zobaczyła godzinę 17:15, krzyknęła 'o nie, tylko nie to' Brandon nie wiedząc o co chodzi spytał Gre. Po wyjśnieniu Br. odwiózł G. do domu, aby mogła się wyszykowaĆ Na spotkanie z Blair. 'To było bardzo miłe spotkanie, dziękuje'-powiedziała Gre, kiedy kolega odwiózł ją do domu. Uśmiechnęła się do niego i pomachała. Brandon odjechał.

Blair

Blair weszła do różanego ogrodu. Od całego zapachu róż zakręciło jej się w głowie, a może to przez alkohol. Siadła na pobliskiej ławce. Podkuliła nogi pod siebie i objęła je rękoma.

Katie · Gość

Katie nie mogła się powstrzymać... siedzenie w pośród czterech ścian ją dobijało więc wyszła po prostu na spacer. Tak bardzo kochała różany ogród.. z tym miejscem była związana jej miłość, miłość która już dziś nie istniała.

Dean

Dean spacerował po swoim ulubionym parku. Kiedy już miał kilka godzin wolnego, wolał się przejść przez pobliski park niż oglądać mecze, czy siedzieć w clubie. Spojrzał cierpiącym wzrokiem na różany ogród. Tyle się tu wudarzyło. Pomyślał, i mimo że nie mał ochoty tego wspominać wszedł na alejkę prowadzącą do ogrodu.

Katie · Gość

Katie odwróciła się i spojrzała przed siebie. Aż zamarła w jej kierunku szedł Dean. Spuściła wzrok, kiedy już z bliższej odległości zauważyła zdziwienie na jego twarzy.

Dean

-co tu robisz? Spytał bezbarwnym głosem.

Katie · Gość

-ja.... spaceruję... Odparła zmieszana.

Dean

Dean widząc zakłopotanie Katie. Sam spuścił wzrok. Nie chciał być dla niej nie miły.
-ja też sobie spaceruję. Dodał oglądając ogród.

Katie · Gość

Katie nadal ze spuszczonym wzrokiem usiadła na ławce. -kocham te miejsce... Odparła rozmarzonym tonem.

Dean

Dean dobrze wiedział za co Katie kochała to miejsce. Usiadł obok niej jego wyraz twarzy nie wyrażał żadnych uczuć.

Katie · Gość

Spojrzała na ławkę która była na samym końcu alejki, na około ławki rosły krzewy róż.Była to piękny zakątek. Mimowolnie wróciła wspomnieniami do zajścia sprzed kilku lat. Ona i On siedzieli na ławce w siebie wpatrzeni... i zakochani. Odgoniła szybko te rozmyślania, wracając do rzeczywistości.
-nienawidzisz mnie, prawda? Spytała patrząc mu w oczy.

Dean

-nie...to nie jest tak. Odparł.

Katie · Gość

-proszę cię... wytłumacz mi więc jak jest... Poprosiła błagalnym tonem.

Dean

Dean spuścił oczy, nie miał najmniejszej ochoty opowiadać jej o swoich uczuciach. Ale nie umiał też jej odmówić.
-nigdy nie przestanie mi na tobie zależyć Kat ale... ale to wszystko..