Mostek

Ben · Gość

- Ale ja za Tobą tęskniłem - powiedział z westchnięciem - Nawet sobie nie wyobrażasz jak bardzo - dodał.

Adrianna · Gość

- Masz rację, nie wyobrażam sobie. - powiedziała i się zamyśliła. - Ale muszę się przyznać, że też tęskniłam. - powiedziała prawie szeptem. - Wyjechałam nawet, by być dalej stąd i przestać o tym myśleć. - dodała po chwili i spojrzała się w strumyk .

Ben · Gość

- I przestałaś o tym myśleć? - zapytał - Bo ja nie mogłem przestać myśleć o Tobie nawet przez chwilę. Ciągle chodziłaś mi po głowie. Twój uśmiech, Twój śmiech, Twój głos. Obraz Twojej twarzy.

Adrianna · Gość

- Nie przestałam, to było silniejsze ode mnie. - westchnęła. - Im bardziej starałam się nie myśleć, tym więcej myślałam. Nie umiałam przestać, każda godzina, minuta, sekunda. - powiedziała ciszej i delikatnie się uśmiechnęła. - Więc będziesz chyba musiał jeszcze potęsknić, bo muszę wracać nakarmić moją małpkę i wyspać się. Jak będę wyglądać jak będę miała worki pod oczami ?

Ben · Gość

- Ale pamiętaj, że wziąłem do serca Twoje zaproszenie na imprezę - uśmiechnął się. - Zniosę nawet najdłuższą rozłąkę jeżeli na końcu Cię spotkam - powiedział - Więc chodź, żebym załapał jakieś plusy u Twojej małpki - powiedział i pocałował ją w czółko.

Adrianna · Gość

- Jaki poeta się z Ciebie zrobił. - powiedziała zadowolona z szerokim uśmiechem. - A u mojej małpki to trudno plusy złapać, lepiej kup precelki albo kilogram bananów zanim do niej wpadniesz. - stłumiła śmiech. - Chodź, zbierajmy się powoli. - uśmiechnęła się delikatnie i ruszyła w stronę wyjścia.

Gość

Kath wbiegła na mostek. Zatrzymała się, opierając się o barierkę. Rozciągnęła się. Wzięła kilka głębokich oddechów i pobiegła w stronę domu.