Ławka

Liam

- Nie jesteś naiwna. - odpowiedział. - Chociaż może właściwie oboje jesteśmy naiwni. - westchnął.

Blair

- Oboje pragniemy tego samego, ja potrafię się do tego przyznać, a Ty nie. - mówiłą. - Tylko taka jest różnica pomiędzy nami.

Liam

- Powiedziałem jej, że ją kocham, a na drugi dzień widzę jej zdjęcie z moim najlepszym kumplem na Paparazzi. - powiedział. - Więc nie dziw się, że nie potrafię się przyznać do moich uczuć.

Blair

- Do bani i nie dziwię się Tobie. Dziwie się tym wszystkim ludziom, którzy mówią jedno, a robią drugie licząc, że inni się o tym nie dowiedzą. - powiedziała z wyraźną aluzją.

Liam

- Dlatego lepiej trzymać ludzi na dystans. - odpowiedział. - Wtedy mniej boli.

Blair

- Może i masz rację, tylko spędzasz z drugim człowiekiem dnie, noce i trudno jest trzymać się na dystans. - westchnęła. - Prędzej czy później coś się poczuje, to tylko może opóźnić trochę to uczucie, a potem będzie cholernie boleć. Zawsz tak jest. - rozłożyła ręce z bezsilności.

Liam

- Dlatego nigdy nie mówię co czuję. - odpowiedział. - Wydaje mi się, że jak czegoś nie powiem na głos, to nie będzie to prawdą.

Blair

- Czasami jak to powiesz zrobi Ci się lżej na duchu, no ale wtedy już tego nie ukryjesz i prawda ujrzy światło dzienne. - odpowiedziała szybko. - Ja mam ten problem, że jestem wylewna i nie potrafię ukrywać swoich uczuć.

Liam

- A moim problemem jest brak wylewności. - odpowiedział. - Ale się dobraliśmy. - powiedział i popatrzył w jej stronę.

Blair

- Istne przeciwieństwa. - uśmiechnęła się blado i wskazała na komórkę. - Nejt napisał, chce się spotkać. Powinnam ?

Liam

- Chyba tak. - odpowiedział wzruszając ramionami. - Powinien Ci to wytłumaczyć.

Blair

- Więc będę się zbierać. Trzymaj się. - pocałowała go w policzek. - Ty też powinieneś porozmawiać z Naomi, może jest jakieś logiczne wytłumaczenie. - spojrzała na niego z troską i odeszła.

Liam

Liam przetarł oczy ręką. Oparł głowę o ręce.

Gość

Dziewczyna weszła do parku. Zauważyła Liama na ławce. Przysiadła się do niego.
-Cześć. -szepnęła. -Liam Ja.. -zaczęła. -Nie wiem jak Ci to wytłumaczyć. To nie tak jak myślisz. -dodała i cicho jęknęła.

Liam

- No jasne, że nie tak jak myślę. - powiedział i wyprostował się.