Ławka

Maxxie

Maxxie wszedł do parku, rozglądał się za Blair. Z którą nie mógł nawet porozmawiać, bo uciekła pierwszą taksówką. Zauważył ją z oddali, i zaczaił się zza drzewami, by móc ją oglądać.

Gość

-To Twój Goguś na mnie naskoczył. -burknął zły. -Zresztą jeszcze mu się odpłacę. Słyszałaś jak pokonałem Twojego przyjaciela Liama? -zarechotał, ale sądząc po jej minie była w kiepskim stanie. -Dobra masz. Nie zanudzam się. Też mam serce. -uśmiechnął się i podał jej woreczek z pastylkami.

Blair

Blair położyła zwitek pieniędzy na jego kolanach.
- Chciałam Ci podziękować za wczoraj, mieliśmy małe problemy a Ty je rozwiązałeś. - powiedziała ironicznie Blair. Wyjęła 2 pastylki z woreczka i włożyła sobie do buzi.
- Do zobaczenia. - powiedziała i odeszła.

Maxxie

Maxxie aż wytrzeszczył oczy, nie wierzył w to co widział.

Gość

Ki zaśmiał się i zapalił kolejnego papierosa. Chyba powinien spotkać się z N. Czas ją pocieszyć. Wstał i wyszedł z parku.

Gość

N usiadła na ławce i spuściła Buliego ze smyczy. Psiak pobiegł bawić się ze stertą liści. Wesoło merdał ogonem i poszczekiwał. dziewczyna przymknęła oczy i zamyśliła się.

Gość

-O proszę. Kogo można spotkać w parku o tak wczesnej porze. -zachrypiał Tripp dosiadając się do Naomi.

Gość

N drgnęła na dźwięk jego głosu.
-Tylko Ciebie tu brakowało. -warknęła. -Śledzisz mnie?

Gość

-No co Ty słońce. -powiedział urażony. -Prezjeżdżałem i zobaczyłem Twój samochód. Postanowiłem przyjść i pogadać.

Gość

-Żałosny jesteś. -mruknęła. -Lubisz tanie chwyty. Rozwalasz mi życie. Jeśli o to Ci chodziło to gratuluję. Spisałeś się na medal. -sapnęła. -Teraz idź zabawiać innych i niszczyć ich. To Ci wychodzi najlepiej. -Wielki, zły Tripp Killer. Jesteś cholernym egoistą.

Gość

-Aniołku nie mów tak. -odparł łapiąc ją za rękę. -Pokonałem wszystkie przeszkody, aby być z Tobą. Możemy spróbować jeszcze raz. Tylko Ty i Ja. Nie ma już nikogo. Liam nie jest godny, aby być z Tobą. Jesteś moja. Na zawsze. -mruknął, wciąż ściskając jej dłoń.

Gość

-Puszczaj! -warknęła i próbowała mu wyrwać rękę. -Killer zrozum wreszcie, że Nas już nie ma. Skończyło się. Wypaliło, zgasło. Kocham innego. Nie zmienią tego Twoje słowa czy intrygi. Mogę z nim nie być, ale do Ciebie na pewno nie wrócę. -wysyczała, patrząc mu w oczy. Jeśli Ci na mnie zależy to wyjedź. Pozwól mi odejść. -dodała błagalnie, patrząc jak jego twarz wykrzywia się w grymasie złości.

Gość

-Naomi mówisz głupstwa! -zdenerwował się. -Kochasz mnie nie jego. -zaśmiał się histerycznie, znów łapiąc ją za ramiona. -Nie sprzeciwiaj się mi. Nie chce się posunąć do czegoś, czego będziemy oboje żałować. -warknął,a oczy mu niebezpiecznie błyszczały. -Mam coś ważnego. Pomyśl, co zginęło Ci z mieszkania ostatnio? -zapytał.

Gość

-Jesteś nienormalny. -syknęła i wyszarpała się, po czym wstała z ławki, wzięła Buliego na ręce i wybiegła z parku.

Blair

- Muszę iść do domu się przebrać. - planowała sobie Blair.
- I koniecznie wziąć jakieś okulary.
Otworzyła torebkę i wyjęła coś z plastikowego woreczka, po czym szybko włożyła sobie do ust.
- Zaraz poczujesz się lepiej. - pocieszała się idąc szybkim krokiem w stronę domu.