Salon.

Gość

- Nie bó się. - powiedział i pogłaskał ją po głowie. Modlił się w duchu, żeby nic się dzisiaj nie wydarzyło. - Już się nie bój.

Blair

- Oz ja czuję, że ktoś zginie. - skuliła pod siebie nogi, by uspokoić ich dygotanie. - Nie wiem co bym zrobiła tu sama, bez Ciebie. - powiedziała smutno.

Gość

- Nie zastanawiaj się co byś zrobiła jakbyś była sama, bo nie jesteś sama. - odpowiedział. - Rozumiem, że się boisz, ale teraz jesteś bezpieczna i tylko to się liczy.

Blair

- Nawet nie wiem jak mogę Ci się odwdzięczyć. - zamyśliła się i spojrzała mu głęboko w oczy. - Jak mogę Ci się odwdzięczyć ? Nie mów, że nie trzeba.

Gość

- Najważniejsze jest dla mnie to, że jesteś bezpieczna i cała. - opowiedział. - Nic mi więcej nie trzeba.

Blair

- Oz wiem, ale pytam jak Ci się mogę odwdzięczyć, poza tym, że jestem cała i zdrowa ? - spoglądała na niego.

Gość

- Bi, nie musisz się odwdzięczać. - odpowiedział. - Bycie z Tobą tutaj to przyjemność. Przecież nie mógłbym Cię samotnej zostawić.

Blair

Blair nagle się rozpłakała, a na za oknem głośno grzmiało. Skuliła się na sofie nie móc pohamować płaczu. - Ona nie żyje. - szepnęła.

Gość

- Bi... nie płacz. - nie wiedział co ma robić. - Skąd wiesz, że ktoś nie żyje. Nie płacz, to nie Twoja wina. - przytulił ją.

Blair

- Czuję to, że ona nie żyje. - pokręciła głową z niedowierzaniem. - Zamkną mnie to jakiś czubków. - schowała głowę pomiędzy nogi, a rękoma mocno ściskała O.

Gość

- Nigdzie Cię nie zamkną. - odpowiedział. - Powinnaś się położyć. - powiedział z troską. - Jesteś przemęczona, a sen na pewno Ci dobrze zrobi.

Blair

- Zostaniesz na noc ? - spojrzała na niego błagalnym tonem. - Mam pokój gościnny, jeśli nie chciałbyś męczyć się w jednym łóżku ze mną. - wyjaśniła.

Gość

- Oczywiście, że zostanę - odpowiedział. - Przecież Cię tu samej nie zostawię. - dodał uśmiechając się do niej.

Blair

- Poczekasz póki nie zasnę ? A potem jeśli chcesz to możesz dalej leżeć ze mną, a jak będę nieznośna i będziesz chciał to tu jest pokój gościnny. - wskazała palcem na jedne z drzwi.

Gość

- Dobrze - odpowiedział jej. - Będę czekać aż zaśniesz i dopilnuję, żeby nic Ci nie zagrażało.